Analyse
Het is een klus om te analyseren hoe de briljante debater Mark Rutte het gesprek voert. Heel persoonlijk en open in het contact (1. Aandacht) en zich natuurlijk uitsprekend over de situaties die hem worden voorgelegd (5. Betekenis). Maar vooral steeds in de lead om te bepalen waar hij het over wil hebben. Hij verlegt continu het speelveld (6. Kader) en doet daar veelzeggende uitspraken over. Als de interviewer bij Vice in 2017 bijvoorbeeld de vraag voorlegt waarom een tweede studie vier keer zo duur is, zegt Rutte dat je het systeem zo moet inrichten dat de 1e studie kwalitatief goed is. Daar gaat hij dan over door en geeft geen antwoord op de eigenlijke vraag. Door deze wendbaarheid kan ik me voorstellen dat hij bij sommige mensen overkomt als glad of onbetrouwbaar. In dezelfde lijn is hij ook meester in het herdefiniëren van woorden. Bij veel mensen die ik heb geanalyseerd is dit niet sterk aanwezig maar Mark Rutte doet dit aan de lopende band. Als hij in Nieuwsuur (2021) wordt bevraagd over de motie van wantrouwen/afkeuring n.a.v. zijn herinnering van uitspraken over Omtzigt, heeft hij het erover dat men hem daarop heeft aangesproken. Dit is een veel mildere bewoording dan de interviewer gebruikt en daarmee stuurt hij het gesprek. Wat verder ook afwijkt van het gemiddelde is zijn dominantie (vorm 10). In het gesprek met Vice is hij bijvoorbeeld heel bepalend met reacties als: “Ach zeur niet”, “Dit ga ik niet voor je oplossen”, “Hou nou toch op” en “Waarom wil je dan niet naar me luisteren?” Heel mooi om deze stijl terug te zien.
Verantwoording
Nr. | Bronnen | Datum |
1 | Rutte en Wilders over vrouwen | 12-10-2017 |
2 | Dé momenten uit het debat tussen Rutte en Wilders | 13-3-2017 |
3 | Het Mark Rutte interview: Kiezen met VICE | 2-3-2017 |
4 | INTERVIEW Mark Rutte | ‘Ik ga niet opeens allerlei dingen anders doen’ | 11-5-2021 |
De telling van het aantal keer dat een persoon een bepaalde vorm gebruikt en de uitspraak die erbij hoort zijn in overleg beschikbaar.