Een paar jaar terug stond deze spreuk op de scheurkalender van Happinez. Ik vond ‘m indertijd cryptisch maar begin hem steeds meer te omarmen. Ik merk namelijk dat als ik erken dat er iets in mij speelt – iets controversieels -en dat deel met mijn omgeving, het probleem oplost. Daarover gaat dit korte stuk. In mijn eerste boek dat volgend jaar in de lente uitkomt ga ik hier dieper op in.

Hoe meer ik mezelf accepteer zoals ik ben, hoe meer ik kan veranderen

Chris Germer

Oplossen door delen?

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat een probleem verdwijnt als ik er open over deel. Twee weken geleden nog, maakte ik het aan den lijve mee:

Bij de start van de tweede module van een training bij de Baak beginnen we met een check-in. Alle deelnemers vertellen hoe de afgelopen periode is gegaan en hoe iedereen erbij zit. Ook wat je nog weerhoudt om vol aanwezig te zijn in de training. Ik deel ook: ik ben nog niet helemaal hier omdat ik nog bezig ben met het weekend. We hadden een gezellige paar dagen met m’n gezin, alle aanhang, m’n
ex en m’n vriendin. Ondanks mijn goede verstandhouding met m’n ex werd ik toch geraakt in een oude pijn. Iets waar ik nog over aan het ‘prunelen’ ben.

Het voelt ongemakkelijk om dit te delen. Want wordt er niet van mij verwacht dat ik ervoor zorg dat ik er ben voor de deelnemers? Dat ik mijn eigen shit thuis laat? Later geeft iemand dat ook terug ‘Ik dacht bij mezelf. mooi is dat’ Betaal ik duizenden euro’s voor zo’n opleiding en dan is de trainer met z’n eigen problemen bezig … Maar het werkte wel ik kon het pruttelen al snel na het delen loslaten en draaide een mooie training

Hoe groter de groep, hoe sneller het effect

Als ik iets deel met mijn vriendin dan heeft dat een bevrijdend effect. Maar als ik het in grotere kring deel dan wordt de opluchting nog groter. Toen ik een maand geleden op Linkedln deelde over een periode van rouw die ik doormaakte, gaf dit nog meer ruimte. Het voelt alsof ik een briesje door mijn bovenkamer laat waaien. Hoe groter het publiek, hoe steviger de bries.

Niet klagen of slachtoffer spelen

Je kunt je natuurlijk afvragen of het altijd helpt om te delen. Of het oplucht en de weg vrijmaakt om verder te gaan. Je kent vast ook mensen die steeds maar blijven doorgaan over een vreselijke buurman of een onbetrouwbare partner. En daar schijnbaar niet veel verder mee komen. Ik geloof dat het oplossen van een eigen knelpunt vooral lukt als je
iets deelt dat je lastig vindt Iets van jezelf. Geen aanklacht tegen een ander of een verwijt naar een situatie.

Hoe meer je kunt veranderen?

Het laatste stuk van de quote zegt dat je meer kunt veranderen als je jezelf accepteert.
Ik denk dat je door knelpunten te delen los kunt komen van ronddraaiende gedachten
Los komen van een verstrikking dat je iets wel of niet bent. In het bovenstaande voorbeeld: dat ik erken dat ik niet volmaakt ben. Dat ik geraakt kan worden als het over
mijn scheiding gaat. Dat ik het soms ook niet allemaal in de hand heb. Als ik dat allemaal erken – en mag zijn van mezelf – dan ontstaat er ruimte om nieuwe dingen aan te gaan. Om te veranderen en mee te stromen met het leven.