Analyse

Als je naar het profiel van Frans Timmermans kijkt, valt op dat hij veel gebruik maakt van twee vormen van principiële beïnvloeding. Hij kan goed argumenteren (4. Logica) en heeft hij over veel dingen een mening (5. Betekenis). Dit zijn de inhoudelijke manieren om een discussie naar je hand te zetten. Daarnaast kan hij ook goed zijn waarden en drijfveren overbrengen (3. Motivatie) en zaken in een breder perspectief plaatsen (6. Kader). Als hij de ruimte krijgt, vertelt hij ook graag verhalen over vroeger en legt uit hoe het in de rest van de wereld is (7. Verhalen). Dit zijn krachtige kwaliteiten die nodig zijn in de rol die Frans vervult.

Bij het bekijken van de video’s vond ik het geregeld lastig om hem te volgen omdat hij erg lange zinnen kan maken met soms dubbele ontkenningen. Hij zegt bijvoorbeeld in het gesprek bij Nieuwsuur na anderhalve minuut: “Als meneer Wilders zegt dat zelfs gekozen volksvertegenwoordigers niet met een hoofddoek de tweede kamer in mogen, dan denk ik: laten we maar eens een duidelijk signaal geven dat wij vrouwen met een hoofddoek die al 2-3 generaties in Nederland wonen, niet het recht ontzeggen om voor die kleding te kiezen die zij vinden dat die bij hun religie of identiteit past.” Ik kan me voorstellen dat hij daarmee niet alle lagen van de bevolking bereikt.

Naar mijn mening ontstaat er in gesprekken met Frans niet zomaar een persoonlijke verbinding (1. Aandacht). Dat is bij meer politici zo. In de uitzending van Nieuwsuur praat hij door Mariëlle Tweebeeke heen en kijkt haar niet aan. In dit gesprek krijg ik het gevoel dat hij wel beter ‘rapport’ maakt met een bezoekende leraar geschiedenis en in een andere video met Johan Derksen. Kijk zelf maar eens naar het verschil.

In het interview met Nieuwsuur (vanaf 12’30”) vond ik het tekenend dat Frans geen stelling nam op het gebied van schoolbesturen en de lumpsumregeling, maar dat hij in gesprek wilde gaan met de bezoekende leraar geschiedenis. Daarin meen ik te zien dat Frans erg geschikt is om in intellectuele kringen tot complexe deals te komen. Ik had het zelf mooi gevonden als hij daar stelling had genomen en kleur had bekend met dominantie (10. Overwicht) of (5. Betekenis).

Hij kan nog wat lenigheid ontwikkelen op het sturen met woorden (de scherpe woorden ombuigen en andere woorden gebruiken die meer ruimte bieden). In het bovengenoemde gesprek bij EenVandaag lag de ‘neutraliteit’ van de politie (bij het toestaan van hoofddoekjes) als een lading springstof op tafel. Het was effectief geweest als hij dat woord had omgebogen naar doorzettingsmacht, autoriteit of effectiviteit van de politie. Dan was het gesprek misschien anders gelopen.

Verantwoording

De telling van het aantal keer dat een persoon een bepaalde vorm gebruikt en de uitspraak die erbij hoort zijn in overleg beschikbaar.