Orang oetans zijn de meest solitaire apen die we kennen. In tegenstelling tot de andere (mens)apensoorten hechten ze geen waarde aan het leven in groepsstructuur Interactie met één andere Orang-Oetan gaat hun goed af maar in (grote/nieuwe) groepen voelen ze zich niet vaak op hun gemak. Bij ontmoetingen met andere soortgenoten zijn ze doorgaans vriendelijk – waarbij ze duidelijke laten merken voor welk individu ze voorkeur hebben. Ze zijn daarmee wel sociaal van aard en kennen alle individuen die in hun omgeving leven. Hun waarneming voor gezichtsmimiek is dan ook sterk ontwikkeld en daarmee maken ze gemakkelijk oogcontact of kunnen anderen langere tijd aanstaren. Ook kunnen ze op die manier elkaar ‘vertellen’ wat ze denken en zelf elkaar letterlijk opdrachten geven. Het is hun manier van ‘vlooien’.
Orang-Oetans zijn intelligente nieuwsgierige dieren die gemakkelijk leren, een ontzettend goed geheugen hebben en daarmee graag uitdagingen aangaan. Vooral als het gaat om het vergaren van voedsel en spullen óf om te onderzoeken hoe ze sloten open kunnen krijgen om te ontsnappen. In het regenwoud kennen ze honderden blad/boomsoorten en weet hun geografisch geheugen precies waar ze op welk moment moeten zijn voor bomen die veel vrucht dragen. Hier vinden hun natuurlijke ‘netwerksessies’ plaats voordat ze weer solitair verder trekken. Het zijn volhardende en geduldige en vindingrijke onderzoekers die in dierentuinen hun de verzorgers vaak voor onmogelijke dilemma’s stellen.
De orang-oetan als mens
Als je naar mensen kijkt zie je de Orang-Oetan types vooral onder de vakspecialisten. Indringend met hun werk bezig, maar zijn minder sociaal in groepen. Hun stijl van beïnvloeden vind je in de hoofdgroep van de principiële beïnvloeding: logica, betekenis en ruimer kader. Het zijn allemaal slimme vormen van beïnvloeding die een discussie snel kunnen laten kantelen. Een dergelijk persoon zou ook politicus of kampioen debating kunnen zijn, ware het niet dat zijn sociale vaardigheden hem minder plezierig in de omgang maken. Ze kunnen ook als een observator aanwezig zijn waarbij ze op een dwingende manier ruimte geven of de anderen opdrachten toebedelen. Hun oogcontact vertelt je alles over hun gemoedstoestand en ze hebben een kwaliteit om je in stilte langdurig aan te kijken. en te onderzoeken.