Berberapen leven in grote sociale groepen van 10-100 dieren, waarin ieder dier zijn vaste plaats heeft. De vrouwen zijn de baas, maar stellen mannen aan voor hun bescherming. Het zijn sociaal zeer actieve dieren en er is veel interactie tussen de individuen in een groep: vlooien, dreigen, onderdanig gedrag, bij elkaar kruipen. De interacties zijn nodig om de verhoudingen goed en duidelijk te houden. Hun vlooigedrag en het bij elkaar kruipen van de individuen zie je bij deze aapsoort veel meer dan bij andere soorten.. Ze zijn veel bezig met de sociale relaties en de dieren hoger in rang worden vaak meer gevlooid en zitten ook vaak midden in de groepen met dieren die dichtbij elkaar zitten. Het vlooien is de smeerolie in de sociale machinerie. Daarnaast worden de kindjes bij Berberapen vaak gebruikt als statussymbool. Onvolwassen vrouwtjes moeten ter voorbereiding op hun moederschap uiteraard oefenen met de jongsten in de groep en kidnappen de baby’s regelmatig. Toch doen alle individuen eraan mee, zo ook twee volwassen mannen om het kindje dan gezamenlijk te vlooien (daar waar ze vanuit hun hiërarchie ten opzichten van elkaar dat niet rechtstreeks kunnen doen).

De berberaap als mens

In menselijke vorm zien we de berberapen terug als de gezellige teamspelers. Ze zijn erg geïnteresseerd in anderen en grijpen dan ook allerlei gelegenheden aan om met kwalitatief aandacht geven bezig te zijn, o.a. projecten delen, ondersteunen, samen lunchen etc.. Ze waarderen elkaar, doen graag iets voor de ander en helpen elkaar door problemen anders te benoemen. Het zijn de drie relationele vormen van beïnvloeding (veel aandacht, woorden en motivatie) die zij gebruiken om het goed te hebben in de groep waarin ze leven en werken. Hun statussymbolen zetten ze vaak in met intentie tot verbinding en gezelligheid op de werkvloer.

foto van berberapen: Stichting AAP